*శ్రీరాముడు-యోగరహస్యము-యుద్ధ కాండము-16*
*అంగద రాయబారము*
మహానుభావుడైన ధనుర్ధరుడగు శ్రీరాముడు విశాలమైన సేనతో గూడి శుభముహూర్తమున లంకాపురము వైపునకు ముందుకు సాగెను. శ్రీరాముడు సేనను యధాస్థానమున నిలబెట్టి చేయవలసిన కర్తవ్యమును గురించి అందరితో ఆలోచించెను. ముందుగా యుద్ధమునకు సిద్ధపడుట తగదని దూతచే వర్తమానము పంపుట రాజధర్మమని శ్రీరాముడు నిశ్చయించెను. అప్పుడు అంగదుని పిలిచి రాముడిట్లు చెప్పెను. సౌమ్యా! అంగదా! నీవు భయము చెందకుండా ఈ ప్రాకారములను దాటి లంకలో ప్రవేశింపుము. నా మాటగా రావణునితో ఇట్లు చెప్పుము.
*భ్రష్ట శ్రీక గతైశ్వర్య ముమూర్షో నష్ట చేతనః*
*ఋషీణాం దేవతానాం చ గన్ధర్వా౭ప్సరసాం తథా*  6.41.61
*నాగానా మ౭థ యక్షాణాం రాజ్ఞాం చ రజనీచర*
*య చ్చ పాపం కృతం మోహా ద౭వలిప్తేన రాక్షస* 6.41.62
*నూన మ౭ద్య గతో దర్పః స్వయమ్భూ వరదాన జః*
*యస్య దణ్డ ధర స్తేఽహం దారా హరణ కర్శితః*
*ద౦డ౦ ధారయమాణ స్తు ల౦కా ద్వారే వ్యవస్థితః* 6.41.63
*పదవీం దేవతానాం చ మహర్షీణాం చ రాక్షస*
*రాజర్షీణాం చ సర్వేషాం గమిష్యసి మయా హతః* 6.41.64
*బలేన యేన వై సీతాం మాయయా రాక్షసా౭ధమ*
*మా మ౭తిక్రామయిత్వా త్వం హృతవాం స్త ద్విదర్శయ* 6.41.65
*అరాక్షస మిమం లోకం కర్తా౭స్మి నిశితైః శరైః*
*న చే చ్ఛరణ మ౭భ్యేషి మా ముపాదాయ మైథిలీమ్* 6.41.66
*ధర్మాత్మా రక్షసాం శ్రేష్ఠః సంప్రాప్తోఽయం విభీషణః*
*ల౦కై శ్వర్యం ధ్రువం శ్రీమాన౭యం ప్రాప్నో త్య౭కణ్టకమ్* 6.41.67
*న హి రాజ్య మ౭ధర్మేణ భోక్తుం క్షణ మ౭పి త్వయా*
*శక్యం మూర్ఖ సహాయేన పాపే నా౭విదితా౭౭త్మనా*  6.41.68
*యుధ్యస్వ వా ధృతిం కృత్వా శౌర్య మా౭౭లమ్బ్య రాక్షస*
*మ చ్ఛరై స్త్వం రణే శాన్త స్తతః పూతో భవిష్యసి* 6.41.69
*య ద్యా౭౭విశసి లోకాం స్త్రీన్ పక్షి భూతో మనోజవః*
*మమ చక్షు ష్పథం ప్రాప్య న జీవ న్ప్రతి యాస్యసి *  6.41.7౦
*బ్రవీమి త్వాం హితం వాక్యం క్రియతామ్ ఔర్ధ్వదేకికమ్*
*సుదృష్టా క్రియతాం ల౦కా జీవితం తే మయి స్థితమ్* 6.41.71
“రావణా! నీ రాజ్యలక్ష్మి నీ నుండి తొలగి పోవుచున్నది. నీ నియమంగా శక్తి పోయినది. చనిపోవదలచి యున్నావు. చైతన్యము పోయినది. పూర్వము గర్వముతో ఋషులకు, దేవతలకు, గంధర్వులకు, అప్సరసలు, యక్షులకు బాధలు కలిగించి కలిగించి పాపము చేసి యుంటివి. బ్రహ్మ వరము ఇచ్చినాడనే గర్వము ఇప్పుడు తొలగి పోవుచున్నది. ఎవరి భార్యను అపహరించినావో అతడు దండధరుడై నిన్ను శిక్షించుటకు లంకాద్వారమున నిలిచి యున్నాడు. ఏ బలము చూచుకొని నన్ను లెక్కచేయక మాయతో నేను తొలగిపోవునట్లు చేసి సీతను అపహరించి తెచ్చితివి? నీ బలమెట్టిదో యుద్ధరంగమున నా ఎదుట చూపుము. నీవు వెంటనే సీతను తీసుకొని వచ్చి నన్ను శరణు పొందుము. లేనిచో ఈ లోకములో నా వాడి బాణములతో ఈ లోకములో రాక్షసులు లేకుండా చేసెదను. అధర్మముతో ఒక్క క్షణమైనను నీవు రాజ్యము అనుభవించజాలవు. కామరూపముతో మూడు లోకములలో నీవు ఎచ్చటికే ఎగినను నీవు బ్రతుకుట అసాధ్యము. నీ తరువాత నీ శ్రాద్ధకర్మలు పెట్టుటకు కూడా ఎవ్వరు మిగిలి ఉండరు.  నీ శ్రాద్ధము నీవే నిర్వర్తించుకొనుము. నీ జీవితము నా అధీనమున యున్నది . చివరిసారిగా లంకను, నీవారిని ఒక్కసారి చూచుకొనుము" అని ఇట్లు సందేశము ఇచ్చెను.
ఆ సందేశమును తీసుకొని అంగదుడు ఆకాశములోనికి ఎగిరి ఒక్క ముహూర్తములో మంత్రులతో కొలువు తీరియున్న రావణ మందిరమును చేరి తాను వాలి సుతుడనైన అంగదుడనని, రాముని దూతనని చెప్పి,  ఏ ఒక్కటి ఒదలకుండా రావణునకు రామ సందేశమును విన్పించెను. అందుకు క్రుద్ధుడైన రావణుడు ఈ రామదూతను సంహరింపుమని ఆజ్ఞ ఈయగా భయంకరులైన నలుగురు రాక్షసులు అంగదుని పట్టుకొనిరి.బలశాలియైన అంగదుడు వేగముగా వారిని నొక్కిపట్టి ప్రాకార పైభాగమునకు ఎగిరి, ప్రాకార శిఖరమును తన పాదముతో పడదోసి,  అంతరిక్షము నుండి ఆ రాక్షసులను పడవేచెను. సమస్త వానరులకు ప్రీతి చేయుచు అంగదుడు వానరసేన మధ్య యున్న శ్రీరాముని చెంతకు చేరెను. అంగదుని వైఖరిని జూచి విషయము గ్రహించిన శ్రీరాముడు యుద్ధము అనివార్యమని నిర్ణయించుకొనెను.
*శ్రీరామ జయరామ జయజయ రామ*